BEN İŞSİZİM

Adım dilenci benim,

Soyadım ayyaş.

İnatla kurduğum sofralarımda

Besmelem ekmektir,

Umutlarım aş.

 

 

Bir kibrit çöpü bulup yakamadım ocağı

Bu yüzden pişmedi tenceremde taş.

Gök gürültüsü gibi ses duyarım bebemden

Onun karnında başlar

Bendeki haşin telaş.

Askıdaki ekmekler yarin memesine süt,

Benim ruhuma utanç,

Kalbe akan gizli yaş.

 

 

Sırada kravatlı, ceketli iri adam

İtti beni dedi ki “git biraz öte yanaş”.

Kentin sokaklarında işittiğim yevmiyem,

Sırt dönmeler avansım,

Hor bakışlarsa maaş.

 

 

Eski gazetelerden yırttığım iş ilanı

Evime gidiyorken huzur veren bir yoldaş.

Sabahı çıktım yola başvuru yapmak için

İşverenlerin hepsi asabi ve çatık kaş.

Gören çıldırdı sanki

“Bu saç sakal ne böyle”?

Ekmeği bulamayan olamazdı ki traş.

 

 

Kapısına gittiğim tüm ilan sahipleri

Ya kartvizit sordular,

Yahut soylu arkadaş.

Eğdim mahzun başımı

Yok dedim

Yoksa kapı dediler

Alevlendi beynimle kalbimdeki iç savaş.

Ayak tabanlarını haşladı kızgın sular

Bu yangını ne ayak,

Ne gövde gördü ne baş.

 

 

Ben işsizim

Ayyaşla ve dilenciyle adaş.

Atiye çakmak gibi bakan gözlerim vardı

Feri söndü

Kurudu

Kurudu yavaş yavaş.

 

( B E N İ Ş S İ Z İ M başlıklı yazı Seyit OSMAN tarafından 4.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.