Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir köşe başında duran öksüzün,
Üşüyen elleri üzüyor beni.
Gözlerinden akan bir damla hüzün,
Sanki zerre, zerre çözüyor beni.
Utanırım elimde ki kalemden,
Nereye kaçayım ben bu âlemden?
Kurtuluşum mümkün değil elem ’den,
Çile rüzgârları seziyor beni.
Merhametim yetmez derman olmaya;
Zalim ’in zulmüne ferman olmaya!
Başlayınca hisler harman olmaya,
Bir de insanlığım eziyor beni.
Kopmasına kâfi iken bir çığın;
Sesi duyulmaz bir küçük çığlığın!
Gücünden habersiz şu sessiz yığın,
Yağlı kurşunlara diziyor beni.
Sen işine bak ki, şu kör talihin,
Serçe gagasın da çırpınır şahin!
Günler umutların elin de rehin,
Yıllar, imbiğinden süzüyor beni.
16.12.2000
Mehmet YAŞ