AYKIRI BESTELER
Bir günahın siluetinde
Parça parça sûretin şekilleniyor
Sevmeye, yakmaya..
Bir pazar sabahı
Ortadan ikiye çatlamış eylül
Yaprak yaprak sararttığı
Savurduğu Ben’e!
Buğusu hala dudağımda
Akşam ki yağmurun
Değdiğinde tene
Milyonlara çoğaltan bizi
Aykırılıklarımızı emziren
Tutkunun kucağında
Beni terke emekliyordun
İlk adımın ürkekliğinde
Döndün ve baktın
Son kez dokundu
Gözün gözüme
Ömrümü öptü kokun
Sessizce, usulca yatağından indin
Varlığın sıyrıldı varlığımdan
Şefkatimin küçük ellerini bıraktın
Büyüdün aklımın cenini
İhtirasımızın kuralsızlığında
Meme uçları çiçekten intiharların sürgününde
Bilemedin mi?
Bizi ikiye yırtan, coğrafyamızın suçsuzluğunda
Yeni aşk mı sürdün dudaklarına
Çoğul tomurcuklanma ikliminde
Notalar hüzünbâz şarkılar bestelerken
Kirpik aranda duruladım kendimi
Saflığında ve içtenliğinde tek tarafın
Aşk kustu
Alabildiğince Sen kustu..
Sadakatinin kuraklığında
Bacak arandaki çıplak şehvet
Hayata kendi korkaklığını resmeder
Bir pazar sabahı
Ortadan ikiye çatlamış eylül
Yüzünde sararan Ben’e!
NURGÜL OCAK