EY KEDER

Kopar palamarımı ey keder,

Ketum yüreğinde tutma beni,

Mükrim ellerinde menekşeler,

Karanfillerle sal suya beni.

 

Üstüne yok ivecenlikte senin,

Bir derde birini tez eklersin,

Muğlâk cesaretinle mersiyeler,

Soyut resimler çizersin.

 

Gözyaşımın eseri değil mi bu deniz,

Bu dalgaların sahibi sen değil misin?

Yârimle konuşamamışken henüz,

Bu zulümden hiç vazgeçmez misin?

 

Ey keder, çöz prangamı benim

Yârin yüzü narin, yârin yüreği hüzün,

 Hiç değilse bir kez daha görebileyim,

Ebedi senin olurum, yârin yüzü için

ELVİN ELVİNCE

Haziran 2013

( Ey Keder başlıklı yazı Elvan USUL tarafından 7/27/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.