Garip kuşlar gibi kanadım kırık
Hangi dala konsam bilemiyorum
Kol kanadım kırdı zalim ayrılık
Ne yapsam ne etsem bilemiyorum
Gülüp eğlenmedim bir an gönlümce
Uçmadı can kuşum bir gün özgürce
Bahar gelip göçmen kuşlar dönünce
İçlerinde yârim göremiyorum
Bir dal bulamadım yuva yapmaya
Kanadımı süzüp gökte uçmaya
Süzüle süzüle neşe saçmaya
Dönüp de yuvama gelemiyorum
Eşimden ayrıldım yüreğim yarım
Ben bu hallerimi kimlere derim
Nere koydun gittin sevgili yârim
Sensiz bu dünyada gülemiyorum
Bilirim ölüm hak lakin çok acı
Bulunur mu sandın bumun ilacı
Başıma taktığım hasretin tacı
Çıkarıp başımdan atamıyorum
EVRENİYİM isyan etmem ALLAH’A
Bir gün kavuşturur beni felaha
Tövbe olsun sever isem bir daha
Rahat yataklarda yatamıyorum