Her gece bin bir hayal kuruyorum Kardelen
Sararmış albümlerde resimlere baktıkça
Yokluğunun acısı yüreğimi yaktıkça
Efkarım duman duman kan beynime çıktıkça
Kaderi tam alnından vuruyorum Kardelen
Kader mi ayırmıştı yoksa kullar mı bizi
Hangi kanun kopartır babasından bir kızı
Kimin eseri bilmem içimizde ki sızı
Suçumuz neydi diye soruyorum Kardelen
Yokluğunun acısı ruhuma elem kardı
Düşün düşün sonu yok bedeni dertler sardı
Neşter vurdu tabipler senli yüreği yardı
Kâbuslarımı hayra yoruyorum Kardelen
Et tırnaktan ayrılmaz sen benim tek kızımsın
Hasretinden öldüğüm ciğer parem kuzumsun
Şu alnıma yazılan en mukaddes yazımsın
Senin ile engine yürüyorum Kardelen
Sen olmasan belki de yaşamak dan bıkarsım
Cani olurdum bil ki insanlık dan çıkardım
Namluya kurşun sürer tam beynime sıkardım
Bedeni senin için sürüyorum Kardelen
Kaderin ayrı düşürdüğü baba ile kıza armağanımdır.
Mutluluk kapında köle olsun Yusuf kardeş.
