Evet, çiçeði burnunda Mýsýr demokrasisi balyoz yedi. Mübarek’in devrilmesi ile yeþeren umutlar yerini yeniden hüzün ve hazana terk etti. Mýsýr toplumunu býçak gibi ikiye bölündü.

Müslüman Kardeþlerin tüm tepe noktasý ve cumhurbaþkaný Mursi, Baþbakan da hapse atýldý.

Darbeye karþý duran tv ve gazetelerin yayýný kesildi. Siyasi partiler basýldý, meclis ve önemli caddeler kontrol altýna alýndý. Mursi ve 15 üst düzey yetkililere yargýya hakaretten dava açýldý.

Darbe karþýsýnda dünyanýn özellikle ABD ve Batýnýn sergilediði iki yüzlülük “utanç” kelimesine dip yaptýrdý. Mýsýr’daki darbeye darbe bile diyemiyorlar. Kapalý kalpýlar ardýndan ellerini ovuþturmakla meþguller… Ama onlarda utanacak yüz nerede?

Mýsýr’da yapýlan darbeye en çok sevinen ülkelerin baþýnda Ýsrail, Suriye, Sudi Arabistan ve Ýran oldu. ABD ve Batý ise demokrasi ve insanlýðý vuranlarýn sýrtýný sývazlamakla meþgul… “Demokrasinin en ileri aþamasý darbe yapmaktýr” derlerse þaþýrmayýn…

Sevinen ülkeler arasýnda saydýðým Sudi Arabistan belki birçoðunuza garip ve farklý gibi gelebilir. Ortadoðu’da yeþeren tüm Ýslami akýmlarýn yeþermesinde Sudi Arabistan’ýn emeði ve parmaðý vardýr. Bu akýmlar yeþertilmeden Ortadoðu’nun yeniden düzenlenmesi çok zordur. Bu iþi ABD organize eder, Sudi Arabistan finansörlüðünü yapar.

Darbeyi yapan Sisi, askeri eðitimini ABD’de yaptý ve Sudi Arabistan’da uzun süre kaldý. Nerede ve ne zaman kime hizmet edeceðini iyi bilmektedir. Sudi Arabistan ve körfez ülkelerinin tahtlarýnda oturanlar, Müslüman Kardeþleri sürekli bir potansiyel hareket ve düþman olarak gördü.     

Sudi Arabistan neden devreye girdi? Mýsýr’da þekillenecek siyasal dalganýn kendi ülkesinde de tsunami etkisi yapmasýndan korkuyordu.  

Mýsýr’da Müslüman Kardeþlerin iktidara geliþini devasa bir tehdit olarak algýlayan Ýsrail, Esed’in tamamen düþmemesi için elinden ne geliyorsa onu fazlasýyla yapýyor.

Batýya satýlarak ve ülkesine ihanet ederek Nobel’e layýk görülen El-Baradey “Mursi’yi devirmek için Batý ile anlaþtýk” diyerek yapýlmakta olanlarýn aslýný deþifre etmiþ oldu. Diðer yandan küreselleþmenin yazar çizerlerinden Friedman “Bekleseydik üç yýl sonra Müslüman Kardeþler yenilmez olacaktý” diyerek aðzýndan baklayý çýkardý.

Bizdeki ulusalcý geçinen satýlýklar “Mýsýr’ýn Tayibi gitti” diye darbeyi alkýþlýyorlar. Gezi eylemlerinden elleri boþ dönen bu salatalýklar Mýsýr’daki darbe yansýmalarýndan bir rüzgâr ve medet bekliyorlar.

Ýki yýl önce “Mýsýr’daki Arap Baharýný ABD inþa etti” diyenler de yine bunlardý. “Mursi’den sonra Tayyip de kalamaz” diyen bu vitrin süs köpeklerini dikkate almaya deðer mi bilmem?  

Mýsýr Ortadoðu’yu temsil edebilecek bir ülke olduðu gibi, Ortadoðu’nun en baskýn karakteriydi. Süreç tersine dönmezse Ortadoðu’daki dengeler derinden etkilenecek… Bu kýrýlma Mýsýr’la da sýnýrlý kalmayacaktýr.

30 yýl ülkeyi yöneten Mübarek’in tahtýndan indirilmesi yine de gereðinden fazla kolay olmuþtu… Ama statükodan kurtulmak o kadar kolay mýydý?

Gýrtlaðýna kadar yolsuzluða bulaþmýþ bir yargý, askerliði unutmuþ ama ülke ekonomisinin yarýsýný kontrol edecek bir seviyeye gelmiþ ordu hala iþ baþýndaydý…

Ne yargýçlar saltanatýný, ne de asker bal-yað sürülmüþ ekmeðinin elinden gitmesini ister mi? Ordu isterse halkla ters düþmeyi bir denesin de gelecekte olacak neticelerine otursun þimdiden kýna yakmaya baþlasýn…

Mýsýr’da diktatörlüðün temel kaynaðý ordunun kendisidir.

Ülkenin iliðini sömüren iç ve dýþ sermaye ile Mýsýr petrolü üzerindeki imtiyazlarýnýn elden gideceðini anlayan uluslararasý petrol þirketleri, onun yanýnda çakal ve akbaba sürüleri ve daha nicesi iþin perde gerisinde olanca hýzlarýyla faaliyet yürütüyorlar.

“Dýþarýyla anlaþ, hain odaklarla oynaþ, birilerine gösteri yaptýr, darbe yap malý götür” senaryolarý oynanýyor. Biz bu filmi kaç kaz izledik…

Halkýn yarýsýndan fazlasýnýn oyuyla seçilen Mursi iktidar oldu ama 30 yýllýk derinliði olan vesayet sistemine muktedir olamadý. Olabilmesi için zaman da olmadý.

Darbecilerin birikmiþ sorunlarý çözmek þöyle dursun, daha da derinleþtirmekten öteye gidemeyecektir. Mýsýr’ý 60 yýldýr yöneten asker, hangi sorunu çözebilmiþ ki, iktidara el koyanlar çözsün?

Mursi karþýtlýðýnda bir araya gelenlerin elinde ne bir proje var, ne de sihirli bir deðnek?

Darbeyle siyasetten uzaklaþtýrýlanlar belki bir süre sessiz kalabilirler ama mücadeleden de asla geri durmayacaklardýr. Siyasi örgütlenmelerini canlý tutarak büyüyüp güçlenerek geri geleceklerdir.

 Mýsýr’da darbe baþarýlý olursa, Arap baharýnýn yeni adý, yalancý bahar olacak ve öyle anýlacak… Bahar diye sunulanýn hazan veya zemheri olduðu inancý hâkim olacak…

Kim bilir, Tahrir daha kaç yalancý bahara uyanacak?

Abd, Ýsrail ve Batý Mýsýr’daki deðiþime razý deðildirler.

Netice itibarýyla; “Arap Baharý”nýn isim babasý ABD ve Batýydý. Tunus, Libya, Mýsýr ve derken Suriye’deki eylem ve hareketlerinin tamamý ABD, Ýsrail ve Batý ülkeleri tarafýndan organize edilmekte ve desteklenmektedir.

Ortadoðu ve Afrika’nýn yeniden düzenlenmesi ve enerji ve diðer doðal kaynaklarýn sömürülmesi ve kullaným belgelerinin güncellenmesi için bu ülkelere “Biraz demokrasi þurubu” enjekte edilmek istenmiþti.  

Görüldü ki, bu kuzey Afrika ve Ortadoðu ülkelerine demokrasi hiç uygun düþmedi. Demokrasi ve seçim batýnýn hiç iþine yaramadý. Hangi ülkede seçim yapýlacak olsa, korktuklarý baþlarýna geldi. Sevmedikleri, sürekli ezmeye, horlamaya ve dýþlamaya çalýþtýklarý halkýn milli iradesi öne çýkýverdi. Bu ise Ýsrail, ABD ve Batý ülkeleri için bir hüsrandan ibaret oldu.

Bir asýrdýr bu bölgenin doðal kaynaklarýný sömüren bu illetler gurubu ve bir asýrdýr onlara uþaklýk eden taðutlar bir bir yýkýlýrken, yerlerine batýnýn hiç sevmediði milli ve manevi donanýma sahip birileri idareye ve iktidara talip ve sahip olmaya kalktý.

Bu ABD ve Batý için yenilir ve yutulur bir þey deðildi. “Demokrasi sandýk deðildir” diye dansözler gibi kývýrtmaya baþladýlar. Önce alay etmek, sonra karþý çýkmak, çaresiz kaldýklarýnda belli olan bir þeydi diye kývýrtmak bunlarýn hasletidir.

Batýnýn kuruyan nehirlerini Müslümanlarýn gözyaþý ve kanlarýyla yeniden doldurmaya, yeni sömürge modellerini uygulayamaya çalýþmaktadýrlar.

Müslüman kardeþlerin basiretli direniþ yöntemi bu oyunu bozma dâhilindedir. Her ne olursa olsun bundan böyle, Mýsýr’ýn geleceðinde en çok söz sahibi olacak olanlar yine Müslüman Kardeþlerdir.

Siyaseten dýþlama, yasaklama, taviz vermeye mecbur etme, tehdit-teklif seçeneklerle sisteme entegre etme fikrini en iyi tanýyan ülkelerden biri de Türkiye’dir.

Mursi’nin “Demokrasi uðrunda ölmek tarihe bir kara leke olarak geçmekten iyidir” sözünün yeterli tahlili yapmak gerekir. Mursi gitse bile Ýhvan’ýn sistemle kurduðu iliþkinin bir biat iliþkisi mi yoksa sitemi ele geçirmemi sorusuyla yüzleþmeyi gerektirir.

Mýsýr’ýn kaderini Ordu-Ýhvan iliþkisi belirleyecektir. Liberal ve diðer guruplarýn ne tabanlarý ne de kendilerine hayatiyet saðlayacak bir sistemleri vardýr. Muhtýra veren ordu küresel sistem adýna Mursi’nin biatini kabul edip etmeyeceði, Mýsýr’ýn var oluþ kodlarýný yeniden düzenleyecektir.

Ant-070713