Online Üye
Online Ziyaretçi
Uzun
zaman önceydi…
Seni
sevmiştim
Sanki
tamamlamıştık bir birimizi
Aslında
biliyor musun?
Vazgeçilmezim...
Vazgeçmediğim!
Zaman
akıp gitse de
Bende
sana dair hiç bir şey değişmedi
Elimde
yine kağıt kalem,
Yazmaktayım
sana olan sevdamı
Meğer
ne çok sevmiş, ne de çok özlermişim seni
Duygularım
nasıl da girmiş bir birine yokluğunda
Yüreğime
ne kızgınlık hakim
Ne
de sevinç…
Yüzümde
ilginç bir tebessüm
Yüreğimde
de sadece kırgınlık var
O da
geçer zamanla…
Küf
kokulu karanlık odamda,
Hayalin
hariç, her şey tamam!
Mum
ışığı ve soğuk şarabım
Ayağı
kırık masa bir de tabure…
Üzerinde
üç beş kağıt, senden kalan kalem…
Elbette
uzun zaman oldu
Çok
özlemişim seni…
Bilmiyorum…
Bilemiyorum
nereden ve nasıl başlayacağımı
Karşımda
sen yoksun ki,
Gözlerinde
kaybolmaya başladığım an
Sohbet
etsek…
Elbette
sohbete başlayınca, aşkımız akla gelir ilk…
Sohbetimizi
sohbet yapan senin muhabbetin,
Muhabbetini
muhabbet yapan da aşkımız değil miydi?
Konuşmaya
başladığımız zaman…
Tarif de
edemezsin…
Bazende adı vardır,
kendi yoktur aşkın.
Yaşamalısın dolu
dolu…
Bende ki aşk; içimden,
yüreğimden geçenlerdir.
Gönlümde coşup, kadınım
ile yürekten taşandır…
Yanımda olmadığında
da,
Gözlerimden damla
damla süzülen sevdadır aşk…
Ve gözlerimden
akan her damlada sen varsın…
Aşk sendin!
Senin adın aşktı…
Mustafa
Karaahmetoğlu
Şiirime Ses Olan Murat DİNÇER Hocama Gönül Dolusu
Teşekkür Ediyorum