Anlam vermek ne mümkün zamansýz gidiþine

Nazýný anlamaya aklým fikrim yetmiyor

Uzaklarda yaþamak belki geldi iþine

Endamýn gözlerimden bir an bile gitmiyor

Yokluðunda dertliyim, daima zarardayým

Sükûnet nedir bilmem, inan âh-u zârdayým

Odamda tüm duvarlar sanki üstüme gelir

Dünyam erken karardý, ulaþtýrýver ýþýk

Kalbimin alýþýðý artýk karþýmda belir

Þüphe oklarýn ile kafam karmakarýþýk

Hani sevgilin idim, davrandýn el misâli

Dökülen giryelerim kükreyen sel misâli

Soruyorum gönlüne, kimde asýl kabahat

Ahvalim muammadýr, yanýt bekler sorular

Kalmadý hayatýmda ne heyecan ne de tat

Vicdanýnda gizlidir mevcut bütün doðrular

Merhametten mahrumsun, herkes bunun farkýnda

Öyle dönüp dururum hasretinin çarkýnda

Acaba kim çözecek aþk denilen efsunu

Çýkmak elbette çok zor bu buhranýn içinden

Ayaða kaldýran yok benim gibi zebunu

Keþke arýnsa idin hem zulümden hem kinden

O zaman kesinlikle yardým ederdin bana

Ben de hiç kuþku yok ki minnet duyardým sana

Ýçimde umut yaþar, kesiþecek yolumuz

Gül kokunu getirir tatlý tatlý esen yel

Huzura uzanacak er ya da geç kolumuz

Ýnadýný ezip geç, vakit kaybetmeden gel

Yalnýz seni isterim, hayâlin bana yetmez

Sevgim yüce dað gibi, yemin ederim bitmez

Kafiye Örgüsü: a b a b c c

Ömer AYDOÐAN

ORDU 16/04/2011