Aþk, Bir Bakýþla Baþlar

Aþk, bir bakýþla baþlar; göz görür, kalp vurulur
Takvimler sýfýrlanýr, yeni dünya kurulur.

Cem olur bütün tonlar, tek bir renge bürünür
Göz her nereye baksa, hep tozpembe görünür.

Sýrça köþkler yapýlýr gönüllerde eceye
Yýldýzlar yorgan olur, her mehtaplý geceye.

Olmayacak vaadler özenle sýralanýr
Yârin gönül kapýsý gizlice aralanýr.

Aþka düþen, elbette, mutlu olur, haz alýr
Vuslat vakî olunca, aþk gün be gün azalýr.

Þimþek hýzýyla geçer, caným cicim aylarý
Birgün ansýzýn çöker, sevdanýn saraylarý.

Sonunda kalpte kalan bir aþkýn posasýdýr
Kabulü zor bu gerçek, hayatýn yasasýdýr.

"Köprüden geçene dek..." diye baþlayan sözler,
"Yok caným, yanýlmýþsýn..." diyen birini özler.

Kurulan her ham hayal, hüsrana bir davettir
Her hüsranýn meyvesi, acý ve nedâmettir.

"Aþýk olmak" olsa da her kulun fýtratýnda
Ölümsüz denen bir AÞK, yoktur hattýzatýnda.

Ne, Leylâ ile Mecnûn, ne, Kerem ile Aslý
Hepsi hayal ürünü; yok hiç birinin aslý.

Ne Ferhat kazma kürek koca bir daðý aþtý
Ne Þirin için mevsim her dem zemherî, kýþtý

Ne yarayý kanatmak, ne de üzmekti gâye
Farzedin ki yazdýðým, bir masal, bir hikâye.

Sevgi, güven, sadakat; güvencesi her evin
AÞK bir masal olsa da, birbirinizi sevin!

***
//Soydum, sýyýrdým tek tek, hakikatten yalaný
Anladým ki ebedî, ilâhi aþk olaný!//

Mecit AKTÜRK"