Unutma Beni Sevgilim

Hiç korkar mı fırtına

Bir yelkenliden?

Büyüklüğünün içinde

Hiç iner mi derinine

Bir okyanus?

Ya da senin gözlerinde

Kaç mil yol aldığını

Anlamaya çalışırken gözlerim,

Hiç gitmediğini

Hisseder mi ?

Bir gün

Ellerim ellerinde

Bunları konuşacağız…

Diye korkuyorum.

Karanlıktan korkar

Gökgürültüsünden korkar gibi,

Uyuyamamaktan korkar

Uyumadıkça

Titrer gibi…

En çok da

Beni unutursan

Diye korkuyorum.

Bir kemanın

Kutusundaki güvene

İmreniyorum.

Hiç çalınmasa da

Durduğu yeri bilir gibi,

Unutma beni sevgilim.

Bir öğleden sonraya

İliştirilince rakının dublesi

Kadehini kıskanıyorum.

Unutmuştum oysa kıskanmayı

Sahip olmuşken

Kendimize başkaları.

Başkaları üzerinden yaşarken ,

Başkaları üzerimizden

Geçerken

Ve

Ezerken geleceğimizi…

En çok da

Beni unutursan

Diye korkuyorum.

Bir yassı taş

Gibi kayıyor

Gecelerimde sözlerin.

Sonra diplerime iniyor.

Birikiyor.

Her gün

Daha çok yer açıyorum sana.

Yine de yetmeyecek

Biliyorum.

Bir gün

Ellerim ellerinde

Bunları konuşacağız…

Diye korkuyorum.

Oysa gece korkmuyor

Uykusuzluğun ayracı,

Dikine duran

Bir şişe dibi gibi