Ömrümüz cefa ile yoğrulup durduğunda,

Dolumu anlattığım, bir resim çizmeliyim.

Son  nefese giderken, kıyıya vurduğumda,

Ölümü  anlattığım, bir resim çizmeliyim.

Neydi ki meramımız, dünyaya çaktık kazık,

Bunca kavga gürültü, yazık etmişiz yazık,

Eğerki amel yoksa, nereden gelir azık,

Salımı  anlattığım, bir resim çizmeliyim.

Yeri gelsin yıllarca, tebessümle doyduğum,

İçimdeki yangını, mükafatım saydığım,

Acıları üst üste, acımadan koyduğum,

Solumu anlattığım, bir resim çizmeliyim.

Kim olduğu bilinmez, kulların peşi sıra,

Bir yerden çekiştiren, kolların peşi sıra,

Boşa heba edilen, yılların peşi sıra,

Yolumu  anlattığım, bir resim çizmeliyim.

Ömrümü üzerinde, taşıdığım dizlerden,

Demet yapıp günbegün, söylediğim sözlerden,

Hani o son nefeste, geçip giden gözlerden,

Filimi anlattığım, bir resim çizmeliyim.

Şu Ademin ömrünü, kalemle kazan dolu,

Beklese de baharı, yaşamı hazan dolu,

Nihayet cancağazım, her anı hüzün dolu,

Halimi anlattığım, bir resim çizmeliyim.

Adem Efiloğlu