NEFES BİTER PEYDERPEY
-Her şey açık seçikken insan neden gafil ey-
Gülün ömrünü sormuş şafak yıldızlarına
Unutulmuş mazide yaslı duran bülbül, ey
Kimi de acımazken oğul ve kızlarına
Bilmez ki kardeşini öldürmüştü Kabil, ey
Dallar tomurcuklarla süslenirken güneşi
Bekler durur sabırla düşerken üçü, beşi
Geride kalanların istikbaldeki eşi
Silmez şebnem izini onlar ona sebil, ey
İnadı bırakmayan ters bakarken hayata
Kimisi de bitirir her şeyi yata yata
Kimi insan sıcak yer kimi hasret bayata
Sonunu düşünenler olurlar sersefil, ey
Varlık kendi dilinde her şeyi haber verir
Aşk ile yığılmış kar başlar içerden erir
Kardelen sabır ile kar içinde göverir
Gülmez ömrünce bülbül açmayınca al gül, ey
Gül ömrünün hesabı yapılır mı? Geçelim
Anamızın verdiği helal sütü içelim
Bol bol sevgi yayarak dünyamızdan göçelim
Aksi halde yukardan taş atar ebabil, ey
Cirmin kadar yer yaksan sıska umutlarının
Duvarına tutunup kalsan da putlarının
Bir deli rüzgâr ile kendi hudutlarının
Dışına atar seni bir gün gelir Cibril, ey
-Her varlığın aldığı nefes biter peyderpey-
(19.11.2011 / Elazığ)
Güneri Yıldız