batan güneşin ışığına hüzünleri yükledim
gecenin sessizliğinde karanlığa inat seni bekledim
yıldızlar şahidim ay ölüm meleğim oldu
gözlerimden kan akarcasına ağladım
yağmurun saçlarımı ıslattığı tenha köşelerde
kanayan tutsak yüreğimle sevdim seni
aşkın kıyısına vurduysa gözlerin
zehir gibi de olsa sözlerin
hele ismimi söylerken yok mu ah çekişlerin
gitmiyor düşlerimden
koşarcasına gelmelisin
kalmasa da derman dizlerinde
işte öylesine hasretim sana
ve sevdim seni her şeyimle
yazılmışsın alnıma silemem
kaderimsin yaşam sebebimsin
gelsem dünyaya yeniden
bir daha severdim seni
laf olsun diye değil
ta içten en derinden can evinden
yüreğimin en kuytularında
hani toprak çağırır gözlerin bakar ya yere
ecele teslim edersin kendini
sorarlar kişiye nedir senin ederin
verirsin hesabını ettiklerinin
ödersin bedelini kaderin
işte ben de böylesine
hesapsız kitapsız koşulsuz
ölümüne sevdim seni
karşılıksız çıkarsız beklentisiz
kalsan da sen duyarsız
sensiz seni yaşıyorum
hayatı senin anlayacağın
çok sevdim seni yanarak yıkılarak
aklıma her geldiğinde ağlayarak
alıştırsam da yokluğuna kendimi
zor da olsa unutmak
olmuyor bir tanem sensiz olmuyor
kalbimden maziye gömdüm kendimi
rengarenk aşk gülleri solmadan
seninle geçen gecenin sabahı olmadan
ürkek adımlarla sessizce gidiyorum
gitmeliyim
dudaklarına kondurduğum busem soğumadan
Refik
06. 02.2013
İstanbul
(
Yolcu Yolunda Gerek başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
6.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
