Online Üye
Online Ziyaretçi
[ ALEV !..]
Eşini yeni kaybetmiş,birazcık şefkâte muhtaç..
Acısı henüz pek taze..Ruhu hayli zamandır aç..
Bir çift tatlı söz,yaralı gönlüne olacak ilâç…
Aradığı,dert ortağı..Hadi kaçabilirsen kaç..!
Konuşurken yutkunuyor ,zorluyordu heceleri;
Kanlı gözyaşları dökmüş !…Pek zor olmuş geceleri. !.
( Gündüzleri neyse-neymiş.geçmiyormuş geceleri..)
Cesaret edemiyormuş,istemiş ya niceleri…
Sen,ey talihsiz,güzel dul ! Hele bir sor,sor ki benden,
Niceleri yapayalnız gelir-geçer bu âlemden..
Hiç başka bir kimse yok mu,yalnızlığa isyan eden.?!
Tüm yalnızları kurtarsın, YARATANIMIZ,TEZELDEN..
Baktım ki gönül koyacak…Deli gönül lâf anlamaz,
Merhamet ve YAZ ateş ! Nasıl olsa uzun yanmaz..
Üstelik evli-yaşlıyım…Hele ki yakışık almaz…
Cemalettin,bu yangına hassas yüreğin dayanmaz… (!)
Tesellisi üç ay sürdü…Toparlamıştı kendini..
” Düşünüyorum..” diyordu “..Fakirini-zenginini..”
Dualar ettim ardından,bulsun diyerek dengini…
Hayli zaman oldu,kayıp..Aceb buldu mu dengini..?
Efkâr dağıtmaya yeter belki iki şişe şarab,
O bîçare DUL’dan da çok,şimdi benim ruhum harab !…
EŞ’i,insana, değildir tozlu yollardaki turab.
Yaşlı ve genç,hiçkimseyi EŞ’ınden ayırma YARABB.!!
—–Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-04.04.2004
* TURAB :TOZ-TOPRAK