Online Üye
Online Ziyaretçi
Atatürk kimdi, nasıl biriydi?
Zeki, akıllı veya dengeli miydi?
Normal değildi, anormal hiç değildi.
Bence Atatürk başka biriydi.
En önemlisi “ben türküm” dedi
Her derste, her işte liste başıydı.
Minnetsiz, engelsiz, belki veliydi.
Bence Atatürk başka biriydi.
Aklına koyduğunu yapar, kimseyi kayırmazdı.
Yıllar sonrasını planlardı, öngörüsü keskindi.
Bence Atatürk başka biriydi.
Bazen coşar, çağlar, bazen kendine kaçardı.
Bence Atatürk başka biriydi.
Sanırım O manik depresifçeydi.
Her zaman lükse düşkün, müsrif biriydi.
Zaman zaman yalnızlığı seçer, depresyona girerdi.
Duygularında akıl almaz uçlara giderdi.
Bence Atatürk o dediğimdendi.
Dünyaya kafa tuttu, yeni bir devlet kurdu.
Şahsında şahlandırdı umudu tükenmiş yurdu.
Ethem, Erdal, Fikrîye, Latife hepsi bir aracıydı,
Belli dönemlerinde onun kalp ilacıydı.
İçkiyi çok severdi, batıya özenirdi,
Benzemezdi kimseye kendine kenetliydi.
Dava arkadaşlarına, en yakın dostlarına,
Dargın kaldı bir zaman depresif anlarında.
Birçok evlat edindi, devrimler yerleştirdi.
Asırlık Osmanlıyı, kütüklerden sildirdi.
Şapka giymedi diye halka ”top atsın Hamidiye”
Emrini verdiğinde, manik dönemindeydi bence.
Çoğu zaman zekâ fışkırırdı gözleri.
Hüzünlü şarkılarla biterdi sözleri.
Gelgitlerle dolup taştı, elliyedi yıllık ömrü.
Bu dünya benzerini ne tanıdı, ne gördü.
Hakkını helal et Paşa,
Yüreklerde hep yaşa.
Adını yazdı Mehmet,
Kanıyla dağa taşa.
Seni çok sevdi gençlik,
Çok yüceltti bu millet.
Kabrinde rahat uyu,
Güvende cumhuriyet.
Manik ataklarınla,
Bu dünyaya uçtun.
Depresif bir anında,
Öbür dünyaya kaçtın.
Her şeyiyle insan olduğunu unutmadığım ve çok sevdiğim Ata’nın anısına.