Duvara Yakılan Tümceler
uyu
gözelerin alışmışken karanlığa
ninni söyleyecek sana
çocuk bakışlı
suçlu adamların sessizliği
düşlerini isimlendirme
önemi yok
tatlı bir hayal desen ne farkeder
veya karabasan
yarınlarda sen yoksun
düzenin mimarları
heveslerini yontuncaya kadar
kravatlı kitapların cildinde
tadımlık özgürlük ikramı
dilin ıslanır yutkunamazsın
boğazında düğümlenir
korku salan heceler
kurtuluş saklanırken
fikrinin derinlerine
devleşir gözünde
çark çeviren cüceler
parmaklarınla hesaplarken
geçen günlerini
yönsüz gezen ayakların
çalınır ruhundan
türlü renklerin canlılığı
hüzün verir yüreğine
ormanın yeşilliği
denizin maviliği
bir kırılma noktasına bağlıdır hayatın
kırarsan testini
okyanusa salınır sandalın
görmelisin
uzakta değil yanıbaşında
sana doğacak sabahlar
bakışlarını beslemeli umutların
o zaman gözlerine dokunamazlar
soluk soluğa
kapanıyor kapılar
şimdi özgürlüğe koşma vakti
yıkarak duvarları
doldurarak ceplerine
insancıl duyguları
selam vermelisin
yol buyu sana seslenen çiçeklere
onları duyuyor musun
Hürriyet türküsünü söylüyorlar
ne kadar güzel.
.
(
Duvara Yakılan Tümceler başlıklı yazı
Okan KİLİT tarafından
21.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
