HAYAL PARKI’NDA SENÝ BEKLERKEN

Karanlýk yollardan , hep aydýnlýða doðru,

Titrek adýmlarla yürüyorum Hayal Parký’nda

Soluyan kendimi dinleyerek,

Birbirimize ne kadar uzaksak,

Bir o kadar da yakýnýz senle.

Her bekleniþin bir ýstýrap,

Her geliþin bir sevinç,

Belki de hiç gelmeyeceksin,

Benimkisi bir hayal dostum,

Yeþil perdelerini indirmiþ aðaçlar,

Aðaçlar çýplak, bense yalnýz,

Kaç adým attýðýmý bilir kaldýrýmlar.

Ben çaresizlik perdemi çekiyorum,

Seni beklerken Hayal Parký’nda

Karanlýk yerde hep seni hayal edeceðim,

Sesini, gözlerini, hayalini bir ay ýþýðý ardýnda

Sensiz sana bütün hislerimi söyleyeceðim.

Hatta çaresizlik dünyamý bile

Nefret edeceksin belki de benden

Nefretin olacaðým hayal parkýnda.

Aydýnlýk yollardan hep karanlýða doðru,

Sert adýmlarla yürüyeceðim.

Dur dinle! Çaresizliðimi demeyeceðim.

Bir daha çaresizlik perdemi çekeceðim,

Ýlk ve son kez hayalini öpeceðim,

  NEVZAT ÖGER