Lebinden dökülen her söze kandım

Sende benim kadar seversin sandım

Sevda otağında kavruldum yandım

Beni aşk çölüne itensin Leyla’m

 

Gezdiğim çöllerde sensin serabım

Sensiz perişanım bil ki harabım

İçmeden sarhoşum sevdan şarabım

Elinde meyleri tutansın Leyla’m

 

Vuslatı ararım görünmez menzil

Gözlerim çağlıyor kurumaz mendil

Dört yanım karanlık kâr etmez kandil

Dipsiz körkuyuya atansın Leyla’m

 

Taç etmişim aşkı bilesin başa

Sevmedim ki seni tapmışım haşa

Hasret yarasıyım bir baştanbaşa

Aylardır döşümde yatansın Leyla’m

 

SAMYELİ diyor ki unut sen onu

Bil ki vuslat olmaz bu aşkın sonu

Ölsem kabul etmem bilesin bunu

Çık gel de kaderim utansın Leyla’m

( Bir Resme Bir Şiir 54 Leylam başlıklı yazı S.SAMYELİ tarafından 18.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.