Yine bir son bahar yine, dökülürken yapraklar, seni anacağım. Sanma ki hep sonbaharda yadediyorum.Sakın, sakın üzülme, gözyaşı damlamasın toprağına. Ben yüreğimde hep seni taşıyorum.Masmavi göklere gönderiyorum bakışlarımı, gözlerin diye..
İçimde buruk bir tat, çocukluğumun bayramlarını özlüyorum. Bilirim, sen kasımpatlarını seversin, hüznün gizlidir sarısında.Bense kasımpatlarına aşığım, seni anlatırlar bana. Aklıma ilk gelen ilkokula başladığım gün sınıfıma girdiğimde, yüreğime dolan bir resimdin duvarda. Önce diyemedim bir şey, soramadım.Ama anneannem anlatmıştı seni bana mavi gözlü dev adam diye.Öğretmenimin sevgi dolu bakışlarından aldığım hazla, ne kadar benziyordu yüzündeki ifade sonrasında iyice öğrendim ki sen, Atamsın!
İlkokul yıllarım boyu dolaştık seninle tarihi. Gelibolu, Çanakkale, Samsun.Nasılda sarmış tüm ülkeyi, cesaret olmuş soluğun.Ya sesindeki güç veren hitap, nasıl doğmuş yurduma sen gibi afitap.Her sonbahar gözyaşım oldun çocuk kalbimde sızlandım, sordum, hani Atam nerede? Bir bayram sabahı gördüğüm rüyada sen geldin uykuma, sabah olmak üzere..
‘Haydi uyan küçük kız’ dedin, ‘uyan bu senin günün, bu günde yarında tüm bayramlar düğünün.’ Güneşin ilk ışıkları dolarken odama, sarıldım düşlerimdeki Atama. Yine sonbahar yine hüzün ağlamak istemiyorum, kasımpatlarına söz verdim. Dediler ki, ‘çok ağlama, üzülüyor o, gözyaşı görmek istemiyorum çocuklarımda. Gülen yüzlerle ansınlar beni, bana anlatsınlar ülkemde bıraktığım güzellikleri. Çıkarın matem elbiselerini, göz yaşı dökmeyin, bana neler yaptınız onları anlatın.
‘Yollar, okullar, köprüler, üniversiteler, hatta gökdelenler. Ama hani nerde ormanlarınız, yaktınız, yıktınız. Oysa ben bir tek ağaca kıyamaz, evimi yürütürken siz yok ettiniz yeşili. Karlı dağların tepesine çıkıp eğlendiniz, ama göklerdeki bilime sırt çevirdiniz. Atalarınız can verdi bu ülke için şehit, oldu gazi oldu.Siz daldınız dünya saltanatına, yoksullarınıza ne oldu? Hala işsiz mi, hala aşsız mı, hala yarınsızmı çocuklarınız?
Karşımda saygı duruşundasınız, istemem! Sizler tarihinize sahip çıkmazsanız, sizler vatan için çalışmazsanız, sizler birlik beraberlik içinde olmazsanız zaten saygısızsınız.
İstemem size kalsın yasınız.’
Yine sonbahar, yine hüzün seni hissediyorum sanki damarlarımda. Görmediğim bir acının bendeki kalıntılarısın.Sen her sonbaharda kalbimin solmayan kasımpatlarısın..
ŞÜKRAN AYDOĞAN / TARİH / TÜM ZAMANLAR(
Kasımpatları başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
10.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
