Diskonun renkli dünyasý göz kamaþtýrýyordu. Hakan bu renkli dünyada barmenlik yapýyordu. Gençlerin içeriye girerken ne kadar gururlu bir þekilde yürüdüklerine þahit oluyordu. Hareketli müziðin ritmi gençleri hemen kollarýna alýyor ve sarhoþ edinceye kadar sallýyordu. Hele alýnan haplarýn, ecstasy'lerin, sarý bombalarýn etkisi kendini göstermeye baþladýðýnda ayaklar artýk müziðin ritminin dýþýnda dans etmeye baþlýyordu.
Yakýþýklý ve boylu poslu bir Türk delikanlýsý olan Hakan Hollanda diskolarýnda barmenlik yaparken bile göz dolduruyordu. Elinde içki kadehleri dolaþýrken bir Hollandalý kýz sarý saçlarýný sallayarak yanýndan geçer. Ama hemen bir adým geri atar. Hakan'ý baþtan ayaða süzmeye baþlar. Sonra arkasýna geçer ve ellemeye yeltenir. Ama Hakan;
—Hey ne yapýyorsun? Geç bakalým þöyle, der.
Kýz sarý saçlarýný arkasýna atarak çekici bir gülümsemeyle;
— Hakan ne kadar iyi popon varmýþ, elleyebilir miyim?
—Ne münasebet caným olmaz. Ama on Euro verirsen olabilir.
Kýz fazla düþünmeden çýkarýr on Euro verir. Sonra ellerini yumuþak bir þekilde Hakan'ýn arkasýnda gezdirmeye baþlar.
—Ýnan çok güzelmiþ Hakan, verdiðim paraya deðdi, der.
Hakan parayý alýr ve yüzüne sürerek, "Ne insanlar var be þu dünyada. Manyak mýdýr nedir bunlar? Ama böyleleri de olmasa bu þekilde kolay para kazanamayýz" diyerek iþine devam eder.
Ama alýþmýþ kudurmuþtan beterdir diye bir söz vardýr. Ýþte beyaz alýp ta uçuþa geçenler için bu söz çok daha yerinde olmaktadýr. Biraz önce on Euro'yu veren kýz tekrar gelir.
— Hakan bir daha elleyebilir miyim, der.
Hakan Nasreddin hocanýn fýkrasýný hatýrlamýþçasýna;
—Parayý verirsen tabiî ki elleyebilirsin, der.
Kýz çýkarýr tekrar on Euro verir. Biraz önce yaþadýðý hazzý tekrar yaþamaya baþlar. Elleri nazikçe ve bir o kadar da usulca gezinir Hakan'ýn arkadan çýkýk bölgesinde. Elleri biraz fazla gezinmeye baþladýðýnda;
—Yeter on Euro'ya bu kadar. Haydi, çek git, der.
Kýz mutlu olmuþ gözlerle oradan uzaklaþarak müziðin kollarýna býrakýr kendini.
Ýþ bittiðinde Hakan diskoda çalýþan sevgilisi Mary'ye sarýlarak gecenin karanlýðýnda Mary'nin evine doðru ilerlerler. Bulutlar o serinlik yansýtan gözyaþlarýný indirmektedir. Genç âþýklar birbirine sarýlýp, rüzgârýn etkisini azaltmaya çalýþmaktadýrlar. Bu sýrada bir kedicik yaðmurun altýnda ýslanmaktadýr. Ýncecik miyavlamasý Mary'nin dikkatini çeker. Sesin geldiði tarafa yönelir;
—Zavallý yavrucuk bak hele Hakan þu bebeðe!
Hakan çok da dikkate almaksýzýn, sevgilisi üzülmesin diye yapmacýk bir þekilde;
—Yazýk gerçekten bak þu bebeðe. Al da eve götür belki üþür de hasta olur zavallý.
—Ya ya doðru söylüyorsun. Ben seni bu kadar hayvan sever bilmiyordum, diyerek küçük kediyi kucaðýna alýr.
Hakan garip garip kýza bakar. Sonra da kendi kendine konuþmaya baþlar; "Ne acayip insanlar bunlar ya! Ýnsanlara hayvanlara verdikleri deðeri vermiyorlar. Yavrularý, çocuklarý haplarýn tuzaðýnda uyuþturucu baðýmlýsý olurken çok da önemsemiyorlar. Ama bir hayvan sokakta kalmýþ diye ne kadar üzülüyorlar." Sonra da Mary'e seslenerek;
"Haydi Mary gidelim. Zavallý bebek soðuktan ölecek yoksa" diyerek alayýný biraz daha belirterek yürümeye devam eder. Mary'de kedi yavrusunu kucaðýna almýþ Hakan'ý takip etmektedir.
Nihayet çiseleyen yaðmurun altýnda Mary'nin nevine varýrlar. Kapý da annesi ile babasý karþýlar;
—Hoþ geldin kýzým. Aaa kucaðýndaki nedir?
—Bir kedi yavrusu anne, sokakta bulduk. Çok üþüyordu zavallý.
—Ýyi yapmýþsýn kýzým. Þimdi ben ona güzel bir banyo yaptýrýr, sonra da mamasýný yediririm. Bir de güzel yatak hazýrladým mý küçük bebeði hastalýktan korumuþ oluruz. Hakan sen nasýlsýn. Kýzýmla aran iyi mi? Ben de sizin yataðýnýzý hazýrladým. Bizim odanýn karþýsýnda. Ýster bir duþ al kendine gelirsin.
—Teþekkürler Jane. Ben keyfime bakarým.
Hakan kendi ülkesiyle burayý gözlerinin önüne getirdi. Çok garip anlayýþlarý var diye düþündü. Kendi ülkesinde namus ölüm için bir nedenken, burada daha çok özgürlüðün adýydý. Bir kýzýn annesi sevgilisinin yataðýný hazýrlýyordu. Bunu kendi memleketinin anlayýþýyla karþýlaþtýrdýðýnda verecek cevap bulamýyordu.
"Eeeee Hakan býrak be bunlarý. Bulmuþsun gül gibi bir kýzý, üstelik ailesi de yardýmcý oluyor. Geçmiþsin ülke kýyaslamasý yapýyorsun."
Hakan odasýna geçti. Biraz sonra Mary'de geldi. Geceliðini giyinmiþti. Usulca Hakan'ýn yanýna kývrýlýverdi. Ay biraz daha çekilmiþti bulutlarýn ardýna. Yýldýzlar ise bir türlü görünmüyordu. Sadece yaðmurun sesi camlarda yankýlanýyordu.
Sabah olmuþtu. Mary perdeleri açmýþ içeriyi güneþin tatlý gülümseyiþi kaplamýþtý. Hakan gözlerini ovalayarak uyandý. Yanýna uzanmýþ Mary'e tatlý bir öpücük verdi.
—Sabah olmuþ. Amma yorulmuþuz ha! Diyerek genleþmeye çalýþýr.
Bu sýrada aþaðýdan Jane'nin sesi gelir.
—Hey gençler kahvaltý için aþaðýya mý geleceksiniz yoksa kahvaltýnýzý yukarýya mý getireyim?
Hakan bu teklife daha da þaþýrýr. Hem kýzlarýyla yatacaksýn, hem de kahvaltýyý yataðýna getirecekler.
—Seni seviyorum Jane, diye baðýrýr.
Hakan, sevgilisinin annesinin hazýrladýðý kahvaltýyý yaparak dýþarýya çýkar. Güneþin tebessüm eden yüzüne bakarak;
—Hollanda seni çooook seviyorum, der.