Şu kahrolası yalnızlığın neresindeyim ki
bilemedim
bir benmiyim gecenin tınısında unutulan
bir benmiyim kendimi kendimle paylaşan
 
her gece katili oluyorum bir cinayetin
her gece alnından tetikliyorum sabahı
bana sırtını döneli çok oldu güneş
sabahına azat ediyorum gece yazdığım heceleri
 
susuyorum ben
susuyorum sende gizli kalmak pahasına
gökyüzü taş kadar ağır
düşüyor omuzlarıma
 
omuz verememek hüzünlerine
tohumlayamamak sevinçlerinin toprağını
ve bayraklaştırmamak isyanımın eskiyen yanlarını
taş kadar ağır
düşürüyor gökyüzünü omuzlarıma
 
gidilmeyecek hiç bir yola boyun bükmedim oysa
şimdi köleliğimin madlayasını çiviliyorlar alnıma
susuyorum sende gizli kalmak pahasına
gökyüzüzü taş kadar ağır
düşüyor omuzlarıma
 
su verme omuzlarımdaki taşın can damarına
ya kır, parçala toz et
yada bağışla beni toprak anaya
duy benim gece gibi çığlığımı duy
bak, gökyüzü düşüyor omuzlarıma
 
ne Yusuf'un sabrı var bende
ne de İsmail'in eyvallahı
Yunus kadar biçare
Pir Sultan kadar hazırım yağlı ipe
gökyüzü taş gibi ağır
düşüyor üstüme
 
Şiir : Selim SOLMAZ
Seslendiren : KurbaaPrenz
( Omuzlarımda Bir Gökyüzü Ağırlığı başlıklı yazı kurbaaprenz tarafından 19.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.