Alemi uyutup girdim siyah odaya..
Gözüm uyku delisi
Aklım inatla karşı çıkmakta
Ve sürerken biten günün felsefesi
O an…İşte tam o an;
Baktım ne boğmuş hayat
Ne sıkmış boğazımı
Medeniyetin urganı kravat
Fırlattım attım ceketi
O an;
Beş kuruşa sattım hayatı
Ağır ağır adımlar
Terminalde süslü arabalar
Başladı sorumsuzluk şehrine yolculuk
Karşıladı sıcak merhabalar…
Mevsim yaz,aylardan Temmuz
Açılmışım masmavi denizlere
Sıcaklık gölgede Otuz Beş derece
Bir deniz bir tekne
Rüzgara açılmış hayatın yelkeni;
Dümeni; nihayet ben…
Altımda kaprissiz küheylan
Vurdukça kadifeden kırbacı
Her nefes,bir kırbaç
Ne güzel okşuyor hayatı
Şükür atlı prens; nihayet ben…
Üfül üfül ılık bir bahar esintisi
İliklerime kadar özgürüm
Rüzgara bırakmışım koca bedeni
Öyle hafif
Özgürlük hayatın bam teli;
Dokunan nihayet ben…
Uçurtmam en yükseklerde
Birdir bir,saklambaç,kovalamaç,
Mahallenin gol kralı yine ben
Balkondan bakıyor sevdiğim komşu kızı
Yüzümde kocaman tebessüm
Tebessüm nihayet ben…
Masanın üzerinde çalar saatin
Ne çirkin günaydın sesi
O an..İşte tam o an;
Meğer uyku kandırmış bedeni
Hepsi rüyaymış renkli bilyeler gibi
Değilmiş henüz! nihayet ben…
Not: Bu yıl tatil yapamayanlara :)
(
Nihayet Ben başlıklı yazı
V.AliKızıltepe tarafından
14.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
