ÝngÝlÝzce MüfredatI:

Okuldan okula ve yýldan yýla bazýlarý deðiþmekle birlikte bir fikir vermesi açýsýndan Maarif Kolejlerinde 1960'lý ve 1970'li yýllarda Ýngilizce derslerinde okutulan bazý kitaplarýn listesi aþaðýda sunulmuþtur. Bu kitaplardan bazýlarýnýn (ör: The Catcher in the Rye) ABD okullarýnda da okutulmasý zorunlu kitaplar listesinde olduðunu belirtmek gerekir:

BAÞLICA Oyunlar:

Lady Windermere's Fan - Oscar Wilde

Macbeth - Shakespeare (1960)

Julius Ceaser - Shakespeare (1961)

Arsenic and Old Lace - Joseph Kesselring (1971–1972)

A Woman of No Importance - Oscar Wilde (1971–1972)

Inherit the Wind (Rüzgârýn Mirasý) -Jerome Lawrence ve Robert E. Lee (1972–1973)

Death of a Salesman (Satýcýnýn Ölümü) - Arthur Miller (1973–1974)

Our Town - Thornton Wilder

The Matchmaker (Çöpçatan) - Thornton Wilder (1971–1972)

The Glass Menagerie (Sýrça Kümes) - Tennessee Williams (1973–1974)

BAÞLICA Romanlar:

A Tale of Two Cities (Ýki Þehrin Hikâyesi) - Charles Dickens (1959–1960)

Grapes of Wrath (Gazap Üzümleri) - John Steinbeck (1962)

The Lives of Twelve Ceasers - 1961

Animal Farm (Hayvan Çiftliði) - George Orwell (1970–1971)

Lord of the Flies (Sineklerin Tanrýsý) - William Golding (1972–1973)

Brave New World (Cesur Yeni Dünya) - Aldous Huxley

The Catcher in the Rye (Çavdar Tarlasýnda Çocuklar) - J. D. Salinger

To Kill a Mockingbird (Bülbülü Öldürmek) - Harper Lee (1973–1974)

Bu kitaplarýn nasýl seçildiði, neden tercih edildikleri ayrý bir araþtýrma konusu olmakla birlikte yelpazenin farklý uçlarýndan kitaplarýn ayný sýralarda okutulmuþ olmasý eðitimcilerin kiþisel tercihlerin ön planda olabileceðini akla getirmektedir. Örneðin bunlardan Animal Farm Stalinizm'i hicveden politik bir fablken, 'Inherit The Wind' "Maymun Davasý" üzerinden bir McCarthy eleþtirisiydi. Bir yandan da Tennessee Williams ve Oscar Wilde gibi yazarlarýn cinsel metaforlarla (mecaz) yüklü eserleri okutuluyor, enine boyuna tartýþýlýyor ve sýnavlarý yapýlýyordu. Tuhaf olan bunlarýn orta üç, lise bir vb. düzeyinde verilmesiydi.

(Not: Antoloji kitaplarý, hikâyeler ve ilk sýnýflarda okutulan basitleþtirilmiþ (simplified) kitaplar hariç tutulmuþtur.)

BarIþ GönüllülerÝ'nÝn ÝstÝhdamI:

ABD baþkaný John F. Kennedy, ülkesinin dünya siyasetinde yeniden güçlü biçimde etkin olabilmesi için 1961 yýlýnda ABD Kongresi'nin de onayýyla devlet destekli gönüllü bir yardým programýný baþlatmýþtý. Bu programý yürütecek Barýþ Gönüllüleri (Peace Corps) örgütünün o yýl kurulmasýndan sonra bu örgüte baðlý genç ve eðitimli Amerikalýlar dünyanýn dört bir köþesinde, özellikle de geliþmekte olan ülkelerde görev yapmaya baþladýlar. Barýþ Gönüllüleri saðlýk, çevre ve turizm gibi alanlarda da çalýþmýþ olmakla birlikte büyük bir kýsmý eðitim alanýnda, bunlarýn da ezici bir çoðunluðu Ýngilizce öðretiminde görev almýþlardýr. Bunun nedeni "Yabancý dil bilen birisinin radyo ve basýn aracýlýðýyla propagandaya açýk hale geleceði, ilgili ülkenin düþünce tarzý ve siyasetini benimsemesinin ve mallarýný satýn almaya baþlamasýnýn kolaylaþacaðý" varsayýmýdýr. Bu ve bu gibi nedenlerle Barýþ Gönüllüleri'nin faaliyetleri gittikleri birçok ülkede kuþkuyla karþýlanmýþtýr.

Türk Hükümeti ile yapýlan özel anlaþmalara dayanarak 1962 ilâ 1971 yýllarý arasýnda Türkiye'de 1460 Barýþ Gönüllüsü görev almýþtýr. Bunlarýn %67'si Türkiye'deki çeþitli okullarda Ýngilizce öðretmeni olarak görev yapmýþlardýr. Müslim Özbalkan'ýn 1970 yýlýnda yayýmladýðý Gizli Belgelerle Barýþ Gönüllüleri adlý kitapta hangi okullarda hangi Barýþ Gönüllülerinin görev yaptýðý isim isim listelenmiþti. Bu kitaba göre 6 Maarif Koleji'nde sadece 1969–1970 yýllarýnda 28 Ýngilizce öðretmeni görev yapmýþtý.

Bununla birlikte bu kolejlerde görev yapan her yabancý öðretmen Barýþ Gönüllüsü deðildi. Bu okullarda, okul-aile birlikleriyle özel sözleþme yaparak çalýþan yabancý öðretmenler de vardý.

MAARÝF KOLEJÝNDE ÖZET GEÇMÝÞÝM:

Ankara (Gazi) Yabancý Dillerden yüksek baþarýyla mezun olur olmaz Milli Eðitim Bakanlýðý’nca Samsun Maarif Kolejine tayin edildim (1972). Böylece Türkiye’de sayýlarý altý olan seçkin bir eðitim kurumunda ilk görevime baþlamýþ oldum. Orada üç yýl zorunlu hizmetimi tamamladým.

1975’de kýsa dönem yedek subaylýk hakkýndan yararlanýrken Adana’ya tayin talebinde bulundum. Vatani görevimi tamamladýktan sonra Adana’da kurulmasý planlanan Anadolu Lisesine atandým. Okulun ilk Ýngilizce öðretmeni olarak kuruluþ çalýþmalarýna fiilen katýldým. Ýngilizce bölümünü kurarak ilk bölüm baþkaný seçildim. Müdür ve birkaç öðretmenle altmýþ öðrenciye eðitim öðretim vermeyi sürdürdük.

Ýlk yýllarda öðretmen ihtiyacýna binaen Almanca, Beden Eðitimi, Din Bilgisi, Ahlak, Fen Bilgisi derslerini periyodik olarak verdim. Daktilo ve teksir iþlerinden hiç kaçmadým. Orta öðretimdeki özverili ve özgeci çalýþmalarýma 1980 yýlýnda üniversite hocalýðýma geçene kadar devam ettim.

SONUÇ DEÐERLENDÝRMEM:

Sayýlarý hýzla arttýrýlarak zamanýmýzda neredeyse köylerde bile kurulmaya çalýþýlan Anadolu Liseleri kendilerinden beklenen randýmaný verebilmekte midir? Tüm okullarýn adýnýn baþýna Anadolu Lisesi ibaresi koymakla ve 80’li yýllardan itibaren süregelen devþirme yöntemiyle bu okullara çok sayýda liyakatsiz nicelerinin öðretmen atanmasý hakiki baþarý mýdýr?

Farklý dönemlerde aþaðýlýk siyaset oyunlarýyla ve geçici önlemlerle niceliðinin arttýrýlarak niteliðinin zayýflatýldýðý bu okullarýn uzun yýllardýr üniversiteye ne kadar az sayýda öðrenci gönderebildiðini ulusça içimiz acýyarak gözlemlemekteyiz.

Eksik alt yapýyla, yetersiz laboratuarlarý ve araç gereçlerle, yoðunluksuz dil programlarýyla ve bu okullarýn baþlangýçtaki kuruluþ ruhuna uygun olmayan yöntem ve yönetmeliklerle, ayný ruha yakýþmayan niteliksiz ve dil yoksunu eðitimcilerle ne kadar yol kat edilebilir?

Maarif Kolejlerinin içinden gelen bir eðitimci olarak sizlere yalansýz ve yanlýþsýz sunmaya çalýþtýðým ve bu meyanda yazýya dökerken son derece üzüntü duyduðum naçiz açýklamalarýmý ilgi ve bilgilerinize arz ederim.

Aðustos, 2012