Yüreğimde hasretin, hiç bitmeyen sessizlik.
Hala ışığın yanar,hiç karartmadım anne.
İçimi yakar durur,tükenmeyen sensizlik,
Sularım güllerini, hiç sarartmadım anne.


Fotoğrafın duvarda, gelir gider bakarım,
Firketeni atmadım,saçlarıma takarım     
Sanki varmışsın gibi ,şömineni yakarım. 
    Yatağın açık durur, hiç kapatmadım anne


      Verdiğin öğütlerde, her zaman bir sır vardı.
     Yapma dediğin şeyde,mutlaka bir kir vardı.
   Besleyip büyüttüğün,okuyan fakir vardı.  
  Gözüm gibi bakarım,hiç aratmadım anne.


Öğrettiğin dualar,ezber oldu dilimde.    
Hırkanı giy derdin ya, yazın bile elimde,
   Ödül verdiğin kemer,çıkarmadım belimde,
   Diktiğin menekşeyi hiç kurutmadım anne.


       Sahtesinden usandım, doyamadim sevgine,
      Her yaşımda muhtaçtım,senin müşfik ilgine,
         Güzel şeyler öğrettin, hayran oldum bilgine.  
    Arkandan ağlayanı, hiç avutmadım anne


   Geceler soğuk ama üst örtecek elin yok.
     Kederimde hüznümde serinleten dilin yok
   Gözyaşlarım akıyor, silecek mendilin yok.
    Seni çok seviyorum hiç unutmadım anne.



Ülkü Ahıska.4.Nisan.2010
Fondaki resim anneme ait.
( Beni En Çok Sen Severdin başlıklı yazı Ülkü AHISKA tarafından 12.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.