beni yıllardır ağlatan anılar
Bırakın benim yakamı
yalan oldu, yalan, geçip giden yıllar..
Ağlamaktan,
Gözpınarlarım kurudu
Virane bir yer oldu gönlüm…
Çık gözlerimden anılar…
Bıktım artık, yaşamaktan
Neden boynundan çıkmıyor hayatın taktığı halkalar
Neden?
Neden hayata boyun eğdim,
Genç yaşımda…
Neden ayağımdan çıkmazdır
Ayağımda yıllanırdır, paslanırdır prangalar.
Ve neden ben hala seninle yaşarım..
Gözlerimde çöreklenen anılar..
Bilirsin eskiden tozpembeydi
her yaşantı bana.
Bir tutam sevgiden, göğe değerdi başım,
düşünmezdim, kara, kara…
kaynardı da kanım..
Çılgın gibi bir güzel yaşantıdan yana..
Gitmiyor, gitmiyor gözlerimden
Beni ağlatan anılar…
Yorulmak nedir bilmezdim.
Dağ bayır koşturur öleceğimi bilsem dert etmezdim.
Akşam olur yerdim içerdim
ve ağlayanı ya da üzülen bir garibi görsem
elinden tutardım, severdim.
Şimdi ben neden bir el oldum...
Neden girmeye değmez, virane bir bahçe oldum.
Aranmaz sorulmaz oldum...
Onun için mi, gözlerimden gitmiyorsun..