Online Üye
Online Ziyaretçi
Tenhalaştı boşluğa hitap eden dingin bakışlar...
Saydamlaştı görünmek için gözümün önünde cirit atan cisim kalabalığı.
Dindi yorgunluğum.
Işığın altındamıydı özgürlük...
Tutuklamıştım görüntüyü ışıksızlıkla...
Işığa endeksli özgürlüğünü almıştım elinden.
Tepkisizdi tutukluluğa.
Beni umursamazdan gelip,
Işığın doğuşuna dek,
Tüm hazırlıklarını yapma aşamasına girmişti bile seszice,sinsice.
Bana hissettirilmeyen hazırlıklarını hissettiğimde hissizliğe hissizlilke cevap verdim,
Işığa kapatırken karanlığa açtım gözlerimi...
Selamını almadan daha derinliğine gömülmüştüm karanlığın.
Oyuntularına girmiş, oyum oyum oyuluyordum...
Durağanlığından duraksadım karanlığın, durduk, durakladık...
Yoğun bir durgunluğun arkasından yoğunlaşan duygularım zirveye çıkmıştı bile...
Karanlıkta kaybolan cisimlerin görüntü savaşlarının bitmesi ile;
Duygu savaşına girmiştim şimdide karanlığın hezimetiyle..
Duygularımın;
Tüm güçlerini üzerimde kullanmaya hazır oldukları her hallerinden belli oluyordu .
Yağmurdan kaçmak akıllı işi miydi bunca dolunun altında...
Doldurdukça dolu dolu doluyordu dolu dolu üstüne...
Dolmuştum,
Dolu dolu dolarken olduğum yerde donmuştum.
Dondurdum duygularımı...
Olduğu tazelikte sakladım yılların ardında.
Yıllar iyi bakmıştı onlara, onlarsa buruk bir bakışla yıllara...
Buruk, buruşuk bir tat kaldı geriye, burum burum...
Tadında ahenk vardı... her demden, her telden, uyumlu, uyumsuz, huylu, huysuz...
Huysuzlaştım!
Huylandım..
Karanlığa kapatırken ışığa açtım gözlerimi.
Işıktan kaçarken karanlığa,
Karanlıkatn kaçarken ışığa tutuldum...
16-11-2011