Yaşam başladığında hazırlığı insanaydı.
        Yalnızlık geceyi seçti karanlık korkuyu.
        Su deryayı seçti  derya  sonsuzluğu.
       Ve insan geldi;
        Korkuyu yalnızlığa, karanlığı ölüme, suyu damlaya, sonsuzluğu geceye resmetti.Hiç kimse itiraz etmedi. Oysa yalnızlık gecede korku karanlıkta, su deryada, derya sonsuzlukta kalsaydı. Sabah olduğunda yalnızlığı bitecek, karanlık aydınlandığında korkmayacak, su deryaya ulaştıkça yeşil kurumayacak, derya sonsuzluğa aktıkça mana yok olmayacaktı. Şimdi sonsuz gecede yalnızlık korkusuyla, karanlık ölüme sarıldıkça, bir damla suya hasret yürekler, manada deryaya ulaşamadan tükenecek mi? Ey insan! karala bu resmi.
Yeniden çiz akan suya, uyanan sabaha, çoğalan sevgiye kendini ki yalnız değilsin!

        Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )

( Ve İnsan başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 21.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.