Online Üye
Online Ziyaretçi
Hangi gece avutur beni sensizliğinle
Hangi zaman diliminde yok oldun sen böyle,
Öylece kalakaldım ardından.
Gözyaşlarım temizleyemedi bende bıraktığın seni…
Oysa ne çok beklemiştim gelmeni,
Bende bıraktığın acılara tutunup
Tekrar yere düşmelerim ve
Kanamalı senler
biriktirmelerim…
Çaresizliğe umutsuz günleri ekleyip
Seni daha fazla sevmelerim.
Her gece dizlerimi karın boşluğuma çekip,
Gelişini cam kenarlarında beklemelerim.
Kimi gün otobüs duraklarında ,
Tren istasyonlarında , kapıyı vurup
Çıkışlarında ve her seferinde
Bana bıraktığın acıyla bekledim seni.
Güçsüzlüğümü sana yenilmişliğimi,
Görme diye iyiyim ben merak etme
deyişlerimi…
Ve umulmaz gidişlerine yüreğimin
Ezilmişliğinle her dakika da sana
Muhtacım gitme demelerimi…
'Hatırlatma bana kendini.'
Seni beklemek ,
Uçurumun kenarında cılız bir dala
Tutunup ismini haykırmak demek.
Seni beklemek ölüme inat nefes
Alabilmek…