Gönül neden yığarsın diline azabını,
Al eline kalemi, bitir ıstırabını.
Sonra ağlatmayasın kalbinin mehtabını,
Hüznünü öldür artık, çiçeklerin
solmasın;
Zamanların hoyratça yüreğini yolmasın.
Hislerine hızlıca karaları bağlama,
Şiirine güller dök, yollarını dağlama,
Durul şimdi şafakla, hüsranlarla çağlama,
Boşalan kadehine zehirlerin dolmasın;
Zamanların hoyratça yüreğini yolmasın.
Mazindeki arzular yönelsin hislerine,
Gözlerini meyletme kararan sislerine,
Aşk nağmeleri getir, bozulan seslerine,
Sahilinde çoğalan kasvetlerin kalmasın;
Zamanların hoyratça yüreğini yolmasın.
Pervane’yi ağlatıp bozdurma mevsimini,
Sazendeler çoğaltsın sevdanın taksimini,
Hanendeler bitirsin gözünün sicimini,
Arifler meclisine isyanları salmasın;
Zamanların hoyratça yüreğini yolmasın.