Yarýcahil.

Ýnsanlara güvenme, hem de yarý cahilse,

Arkadan vurur bir gün, sakýn arkaný dönme,

Denede sonra güven, gel beni dinle gülme,

Cahilse dost bildiðin, vurur seni arkandan.

Cahil vardýr okur da, adam yapar kendini,

Cahil vardýr okur da, adam saymaz kimseyi,

Yarý cahil insan her gün, kýrar gör bak kalbini,

Dost tutma cahil ise, eder seni gör candan.

Çok zaman yalan söyler, yarýcahil insansa,

Dövseler gör bak seni, aldýrmaz canýn yansa,

Güler geçer of demez, ev barkýn yanýp dursa,

Dost tutma cahillerden, eder seni uykudan.

Sözlerim size deðil, çok çektim ben cahilden,

Baðrýmda yeller esti, nem kaptým esen yelden,

Yarýcahil kör baktý, çektim ben kem gözlerden,

Cahilse dost tuttuðun, beni dinle kaç ondan.

Bunlar boþ laf deme de, gel dinle þu Yüksel’i,

Gönlümde perçin yaptý,”yokmuþ doðrunun yeri,”

Dost denen bir adamsa, doðru ne hep bilmeli,

Deneyip öðrendin’se git yine dost yolundan.

A.Yüksel Þanlý er

24 Þubat 2012