ÞEHÝTLERE SAYGI

Millet olarak hepimiz þehitlere saygýlýyýz. Hafta içinde yapýlan törenlerde her kesimden vatandaþlarýmýz bu saygýyý, kendilerince ifade ettiler. Özellikle vatan savunmasý sýrasýnda þehit olanlar, Çanakkale’de, Sarýkamýþ’ta ya da Yemen’de her nerede olursa olsun, þehit olmuþlarsa, milletin tümünce ayný duygularla anýlýyorlar.

Ancak terör dönemlerinde, iç çatýþmalarda, kendi davalarý uðruna öldürülen ve taraftarlarýnca þehit kabul edilen insanlar da var. Onlar da þehitler anýlýrken taraftarlarýnca þehit olarak anýlýyorlar ve adlarýna programlar düzenleniyor. Bir kesimin þehit kabul ettiði bu insanlarý diðer kesimlerin de þehit kabul etmeleri beklenemez. Yine de en azýndan diðer kesimlerin tercihlerine saygý duyulmasý beklenir.

Özellikle 12 Eylül öncesinde, þimdi belki daha iyi anladýðýmýz nedenlerle gençlerimiz öldürüldüler. Her kesim kendi kayýplarýný þehit olarak nitelendirdi. Dini bir terim olmasýna raðmen dine inanmayanlar bile kayýplarýný þehit olarak devrim þehidi olarak andýlar.

O günlerde aslýnda öldürenlerin de öldürülenlerin de kullanýldýklarý daha sonra ortaya çýktý. Gençleri birbirine kýþkýrtanlar onlarýn kanlarý üzerinden iktidar oldular. Ýsimleri okullara, caddeler verildi. Çileler çekildi. Acýlar yaþandý. Ancak o dönemle hala hesaplaþýlamadý.

Kayseri’de Ali Koç’u cami çýkýþýnda þehit ettiler. Ýstanbul’da Metin Yüksel’i cami önünde vurdular. Biz biliyoruz ki, asýl katiller baþkalarýydý. Gençler alet edildiler. Ali Koç’u kim öldürdü? Metin Yüksel’i kim öldürdü? Gerçek katiller kimlerdi? Darbenin olgunlaþmasý için ölümleri körükleyenler kimlerdi? Ayný silahla sabah ve akþam farklý kesimden gençleri mezara gönderenler kimlerdi? Artýk biliyoruz. Bu gençler hain bir planýn maðdurlarýydýlar.

Yaþýtlarý duvarlara “Ali Koç’lar ölmez” yazdýlar. Yürüyüþler yaptýlar. Sloganlar attýlar:”þehitler ölmez”
Yine arkadaþlarý her þehitler gününde Þehit Metin Yüksel’i andýlar. Herkes kendi dünyasýnda acýsýný yaþadý. Kayýplarýna aðladý. Gün geldi acýlar kaldý düþmanlýklar kayboldu. Her kesim diðerlerini anladý hatta gün geldi acýlarýný paylaþtý. Eski kutuplaþmalar ortadan kalktý.

Ali Koç babamýn can dostunun oðluydu. Ben Onun çocukluðunu bilirdim. Dýþarýda olduðum için nasýl bir genç ve delikanlý olduðunu göremedim. Bir tatil de Kayseri’ye geldiðimde Ali þehit oldu dediler. Kýsa bir süre sonra da babasý rahmetli oldu. Bir insanýn hayatý ne kadar çileli olabilirse o kadar çile çekmiþ Duran Amcam, her türlü acýlara göðüs geren Duran amcam, bu acýya dayanamadý. Ali ülkücüydü ve ülkücü þehitlere Onun ismi de eklendi.

Bu konuya nerden geldik? Hem þehitler haftasýndayýz hem de Metin Yüksel’in ismi bir sokaða verildiði için sözler ediliyor. Oysa artýk o kutuplaþmalar yok. Öyle bir kutuplaþmayý isteyen de yok. Herkes birbirinin acýsýný paylaþmak ve birbirini anlamaya çalýþmakla meþgul.

MHP’li bir Belediye Baþkaný, Kayseri’de bir sokaða Ali Koç ismini verseydi, Kenan Evren ismini vermesinden daha fazla mý tepki çekerdi? Ben kendi adýma birincisini tercih ederdim. Cami önünde imanýný ikrarýndan hemen sonra öldürülen birisinin þehitliði konusunda da zerre kadar þüphem olmazdý. Gelin biraz da bu açýdan bakalým ne olur? Önyargýlý olmayalým.