Bilendim aşkına tükendi nefes
Kiremit rengiyim toprağım kafes
Sıkılır ruhumum düşmüş yüreği
Vuslatından gayrı kalmadı heves
Dilendim aşkına daldım hayale
Dudağıma değen sırma piyale
İçtikçe kaybolur korku çehremden
Kalbim ayağınla ezik nihale
Serenat yaparken ayın gölgesi
Şimşekten bakışım hasret belgesi
Kanar tırnaklarım kalınca çıplak
Yürüdüğüm yerler katran bölgesi
Nasıl da tükendi ömür dediğim
Rabbim çileleri görür dediğim
Çekilsin üstüme gözünün nemi
Kaldı yollarında yürür dediğim
Bitecek bilirim doğan her şafak
Geride kalanlar kalsınlar bırak
Sorulur suali büyük meydanda
Güneş yaklaşınca boyu bir mızrak
Artık seninleyim sonsuza kadar
Rabbim sevileni sevene yazar
Hudutsuz aşkımın namı yürüsün
Her anın benimle cennetim mezar
Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
Ekim/2011