ADSIZ ŞİİR
Şiire ad takın, bayanlar, beyler,
Herşeye takmakta üstümüze yok.
Şair mesaj verir hem sitem eyler,
Şiirden bıkmakta üstümüze yok.
Mason çocukları sabır sınıyor,
Hergün türlü türlü şekil deniyor,
Yurdumda bin türlü oyun dönüyor,
Seyredip, bakmakta üstümüze yok.
İlimle beyini yarıştırmadık,
Merak edip arşiv karıştırmadık,
Bilmedik, sormadık, araştırmadık,
Maziyi yakmakta üstümüze yok.
Hak yerine menfaate tapılır,
Mübah deyip her tür yola sapılır,
Köye durak, park ve bahçe yapılır,
Katledip, yıkmakta üstümüze yok.
Paylaşmayız, dertten bitip, solsak da,
Bir adım atmayız dargın kalsak da,
Zulmedip, kalp kırıp, haksız olsak da,
Hep üste çıkmakta üstümüze yok.
Lafta deniz olup, ummana akıp,
Başkan, reis, ağa süslü ad takıp,
Gaz verip o gazla yola çıkarıp,
Bırakıp, ekmekte üstümüze yok.
Rüzgarın önünde koşar yürürüz,
Hiç şeker olmadık, lakin eririz,
Haftada on-onbeş şehit veririz,
Izdırap çekmekte üstümüze yok.
Anlamadık sevgi denen duyguyu,
Ellere bıraktık fikir, kaygıyı,
Fener, cimbom kavgasıyla saygıyı,
Yürekten sökmekte üstümüze yok.
Modaya uydunsa, ele vizyonun,
Kapıldı batılı, sele vizyonun,
Herşeyini bozan televizyonun,
Dibine çökmekte üstümüze yok.
Düşmanın kılıcı kesmez elimi,
Varsın hepsi yılmış sansın halimi,
En çetin orduyla gelen zalimi,
Denize dökmekte üstümüze yok.
AKYÜZ şair değil, şair çırağı,
Savaş varsa alır, kazma, orağı,
Vurulup oklarla yine bayrağı,
Surlara dikmekte üstümüze yok.
