İnsanları anlamak inanın zor kardeşim,
Kimi on lira eder, kimi bin lira eder.
Mezar dediğimiz yer epeyce dar kardeşim,
Ağa bile yanına kuruş almadan gider.
Ben hepsini denedim, tecrübe oldu bana,
Benim tecrübelerim nasihat okuyana,
Eğer kantar paraysa, biraz harca dünyana,
Her zaman istif eden hakkı bulmadan gider.
Para denilen zalım, kıymetli şer devrinde,
Herkes onu sayıklar çok bunlardan evrende,
Yalan diyorsan izle, vardır elbet çevrende,
Parayı düşünenler memnun olmadan gider.
Vicdan tarlalarında fesatlık besliyorlar,
Çok parası olana sırtını yaslıyorlar,
Kuruşunu saklıyor, adamlık taslıyorlar,
Adam toprak üstünde, gözü kalmadan gider.
Çok param yoktur ama, harcadım neyim varsa,
Malım mülküm olmasın, tecrübem bana arsa,
Biri gelip de bana, dost nedir diye sorsa,
Derim ki dost dediğin zaman çalmadan gider.