Hasret sardı beni yine, özlem doldu her yerim..
Ne kadar özlesem de göremeyeceğimi de bilirim.
Şiir yazayım anne sana,
Sana en ihtiyacım olduğu anda..
Aa oğlum şiir de yazmaya başlamış,
Bunu da başardın derdin bana..
Yaşadıkça öğreniyorum işte hayatı,
ben yazmıyorum aslında.
Hayat al eline kalemi dök içini diyor mısralara..
Yazdıkça kendimi buluyorum
Yazdıkça kendimi kandırıyorum.
Ama rahatlıyorum ve dalıyorum rüyalara..
Kendimi bildiğim ilk ana kadar gidiyorum,
Büyüyorum anne..
Ama unutmayı öğrenemiyorum..
Hele bir de geceler oldu mu anne,
İşte o gecelere bir sorsan beni
Bir görsen şu an ki halimi..
Herkes ölümü tadacak, buna alış
üzme derdin beni.
Film gibi yaşattılar ama anne hayatı..
Aynen film gibi..
Seni ameliyata aldıklarında 3 gün sonra ölümün geleceğini söylediklerin de bana
o üç günden sonra her gün halâ terler boşalıyor hayatımdaki bu büyük boşluğa..
Ve hala inanamıyorum seni toprağa koyuşuma..
Şimdi seni göreceğimi bir bilsem,
kavuşacağım günü bir öğrensem
O mutlulukla ne şiirler ne destanlar yazarım sana
Bir kerecik rüyamda da olsa sımsıkı öpsen beni.
Elime alırım dünyanın tüm güllerini
Mutluluk saçarım her yere, unuturum kederleri..
(
Özledim Anne başlıklı yazı
TAŞKIN SRC tarafından
1.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
