Gönlümün dağlarına hergün yağıyorken kar
Yorulur kapımızda hazan benizli bahar

Dişediş bir bahisle canlar üstüne talan
Ne bilsin bir çeriyim kıyımdan arda kalan

Zamansız koparılıp bir dağın koyağından
Sonra mahrum edilmek dalından, dayağından

Şaşkın bir ördek gibi salınıp azgın suya
Zifiri karanlıkta düşürülmek pusuya

Koparılıp içimden gidiyordum sürgüne
Kabrimi kaza kaza doğarken yeni güne

Sonra çiçekler ekip gün düşen topraklara
Okurdum birer ayet dallara, yapraklara

Oklarla vurulurdu saldığım hayal atı
Elimiz böğrümüzde beklerken son hasatı

Bin pişman dönerdiler hergün binek taşına
Oysa dünya değmezdi bir damla gözyaşına

Dizilirken geçmişim siyah, sarı albüme
Her dönüşte bir damga vuruyordum kalbime

Dağları sürüklemek urganlarla peşinden
Kolay mı zannedersin soyunmak geçmişinden

Göğüslemek tayfunu yüzmeyi öğrenmeden
Yola çıkmak bir daha giden binler dönmeden

Yeşil bir filiz ile bir kuş gagalar camı
Yıllar var açmıyorum ben kimseye odamı

Danesinden ayırıp döverim saplarımı
Elimde yıkıyorum kendi esvaplarımı

Taşı çatlatsa bile rahmetler yağa yağa
Aldırmıyorum artık ne çeya, ne ırmağa

Birşey değişmedi bak, yine yaman gündeyim
Bir damla suya hasret Kerbela demindeyim



Hayrettin YAZICI

( Hazan Benizli Bahar başlıklı yazı HayrettinYazcı tarafından 1.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu