Online Üye
Online Ziyaretçi
Koskoca denilen yalan dünyada
Her şeyden öncedir, düzgün yaşamak
Sen düzgün yaşarsın, yaşamasına
En önemli şeydir, özden paylaşmak…
Paylaşmanın kökü gelir ya pay’dan
Pay etmek kutsaldır elde olandan
Paylaşıyor gibi isen yalandan
Kendine inancı vermez paylaşmak…
Diyelim kendine hayatta sırdaş
Ömürler birleşsin, olsun arkadaş
Yastıkta kocarsa iki adet baş
O zaman anlamlı olur paylaşmak…
Lokanta önünde beklerken sıra
Köfte yaptırmaya yetmezse para
Bunu gören biri, olursa çare
Karınlar doyurur böyle paylaşmak
Cebine atıp ta yağlı elini
Para çıkmayınca bükse belini
Karnı acıkınca sıksa dilini
İşçi kardeşime yok mu paylaşmak
Sevinç paylaşılır üzüntülerde
Derince izleri açar gönül de
Herkes olmayandan bir şey verirde
Haz verir insana var’ı paylaşmak
Paylaşınca büyük olur emekler,
Paylaşınca artar, leziz yemekler
Paylaşımı bilmez sondan görmeler
Öyle bir duygudur, güzel paylaşmak…
14.06.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara
Sanayide köfte sırasında bekleyen bir çırağın hikâyesidir bu.
Köfte ekmek almak için sıraya giren ve bir tüm ekmek arasına köftenin fiyatının dört lira olduğunu öğrenen..
Öğrendikten sonra, elini cebine atıp bozuk paraların toplamının ancak iki buçuk lira ettiğini gören..
Parasının yetmediğini anladıktan sonra ve köfteciden yediği azar sonucu boynunu büküp tam gidecekken, hiç tanımadığı bir başka çırağın durumu fark edip, cebindeki yine bozuk paraların toplamının ikisine de köfte ekmek aldığını görmesi üzerine omzuna dokunup ondaki parayı isteyen ve kendi parasıyla birleştirip iki adet köfte ekmek alan bir başka çırağın hikâyesi…
Bu gönülden paylaşmadır ve gerçek yaşanmış bir hikâyedir.
Bu mutluluğun paylaşımıdır, olanın paylaşımıdır.
O köfte ekmeği alıp bir kenara çekilip iki elleriyle kavrayıp öyle bir iştahlı ısırmaları vardı ki bilemezsiniz, ben biliyorum…
Çünkü gördüm..