Adam Oldum Dersin Küllüyen Yalan
Yalanla yoğrulmuş hep senin mayan,
Astarın yırtılmış kalmamış hayan.
İster kurtuldum de ister hayıflan.
Gözümde el kadar yok ki değerin...
Bastığım yollara sürüp yüzünü.
Tükrükleyip durma iki gözünü!
Sağırdır kulagım duymaz sözünü,
Gözümde pul kadar yok ki değerin...
Derinden bir ahtır senden kalan.
Döküldü yaprağım mevsimim hazan.
Adam oldum dersin külliyen yalan.
Gözümde dal kadar yok ki değerin...
Kıl düğüm tutmaz ki, deli de ögüt.
Eğilirmiymiş hiç kocamış sögüt.
İster söndür harı istersen büyüt.
Gözümde kül kadar yok ki değerin...
Barıştır demişsin yaşlı imama.
Yeşermez bağlarım boşa uğraşma.
İster çek restini dayan kapıma.
Gözümde ot kadar yok ki değerin...
Canımdan can aldın ömrümden ömür.
Düşün de görürsen kanımı sömür.
Reisicumhuru göndersen dünür.
Gözüm de it kadar yok ki değerin...
(
Adam Oldum Dersin Küllüyen Yalan başlıklı yazı
S.SAMYELİ tarafından
30.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
