Rüyalar, gerçek olsa,

Hayat, ne de güzel olurdu.

Yaşamaktan, bıkmazdı insanoğlu,

Gözlerde yaşlar olmaz,

İnsanlar, hep güler dururdu…

 

Ne kışın, soğuğu olurdu,

Ne yaz mevsimin kavurucu sıcağı,

Umurunda olmazdı insanın.

Günler mevsimler bahar olurdu,

Açardı her mevsimde güller,

Ve solmaz, olurdu…

 

Savaşlar olmazdı,

Ve kavgalar olmazdı, kan davası olmazdı,

Dinerdi, ana babaların gözyaşları,

Gençler, doyasıya aşkı yaşardı.

Yaşlılar, kahvesini içerken,

Sohbet eder, dururdu...

 

Kapat, gözlerini,

Bu şiiri okuduktan sonra,

Kur düşlerini sen, ey güzel insan..

Göreceksin, ne güzel olacak

Düşlediğin dünyan.

Yeter ki, kötülükleri düşünme içinden,

Sözümü dinle,

Güzelliği kucakla hayran, hayran…

 

Bak bahar geldi yeniden.

Cemre düştü torağa.

Bademler dallarda çiçek verdi,

Güller yeniden tomurcuklar verdi.

Güneş, toprağa gülerken...

 

Sen, sen ey güzel insan,

Ölümü, öldürmeyi kin kusmayı değil,

Sevmeyi düşün ve aşkı düşün,

Sahillerde sevdiğinle kol kola gezinirken,

Çek baharın, tüm güzelliğini içine,

Güzel, güzel gezerken,

Hayatın güzelliğini, düşlerken…

 

18 Mart 2011-03-18

Antalya

imza

 

( Cemre Düştü Toprağa. başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 20.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.