Dönmez diyordun gün geceye, yalanmış.
Mevsimler küslüğünde ,nedensiz yönü.
Hatıralar masum geceden kalanmış.
Yazmadın mı eksi hanesine dünü...

Çağır, hasretlisine yanan dil varsa.
Duyar belki ,nedamet güle sığarsa.
Gecenin ruhu yağmur olup yağarsa.
İşte o zaman,yaşarım... vuslat günü.

Mademki ölümü yazacaktın sola.
Aşk niye,gazabın yetmedi mi kula.
Neden akıl vermedin taşa çakıla.
Bir nefes mi kutsadığın, ardı önü.

Sorgularım elbet ruh ile manayı.
Sen vasfetmedin mi ki dile manayı.
Mecnun deliliğinde çöle manayı.
Emreylemedin mi mevla için dönü.

Hep döndü ,döndük aslımıza yaradan.
Kürşat bizar mavi içinde karadan.
İstediğim bir aşk ,bir güldü sıradan.
Sunulan çeşnisi gri düşsel mönü...
( Dön ! başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 8.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.