Bekle beni Ey Ýstanbul,
Hiç beklemediðin bir anda,
Kapýný çalacaðým senin,
Topraðýna ayak basacaðým,
Hani en son veda ettiðimde gözyaþlarýmla el sallamýþtým ya,
Uzaktan þöyle son kez baka kalarak,
Dönerim,
Ölmesem dönerim demiþtim deðil mi?
Ýþte o gün yakýndýr inþallah,
Öyle bir geleceðim ki,
Soluðunu keseceðim senin,
Altýn olan taþýný, topraðýný dumana katacaðým,
Doyum olmuyor ki!

Bekle beni Ey Ýstanbul,
Üzerimdeki kara bulutlarý atar atmaz,
Güneþin doðuþuyla,
Ansýzýn ayak basacaðým,
Usulca,
Korkma be Ýstanbul,
Ýncitmem seni,
Emin Önünden baþlarým,
Sahil boyundan yürüyerek Bakýrköy,
Vapurlarýn geçiþine mi?
Martýlarýn ötüþüne mi doyulur,
Ya Sultan Ahmet Camisi,
Ya Topkapý Sarayý,
Ya Beyazýt Meydaný,
Ya Laleli,
Ya Ortaköy,
Ya Bebek,
Ya Ýstiklal Caddesi,
Neyine doyum oluyor ki,
En iyisi Vapurla karþýya geçeyim,
Ekmek arasý balýkla denizin üzerine salýna salýna,
Yok razý gelmem ona,
O da tatmin etmez beni,
Kayýk kiralayýp her iki köprüyü aþýndýrayým,
Kürek çekmek yorar belki ama eski günleri yad etmek,
Anýlarý tazelemek adýna,
Var mý senin gibi güzel bir þehir ey Ýstanbul,

Bekle beni Ey Ýstanbul,
Kolay kolay terk etmem seni,
Dostlarýmý baðrýna basmýþýn,
En güzel günlerim,
En güzel yýllarým seninle geçti,
Hatýralar bile içimi ýsýtmaya yetiyor,
Özlemiþim seni,
Bir annenin evladýný özlediði gibi,
Bir gurbetlinin vatanýný özlediði gibi,
Yavru kuþun yuvasýný özlediði gibi,
Özledim seni Ey þehri Ýstanbul,
Sana hiç doymadým ki,
Senden ayrýldýðým günü unuttum sanma,
Oyuncaðý elinden alýnmýþ bir çocuk gibi,
Yurt odasýnda hýçkýra hýçkýra aðlamadým mý?
Doymamýþtým ki sana,
Doymadým,
Doyamam,
Geleceðim ama yine doymadan belki,
Birkaç gün sonra gözü yaþlý yanýndan ayrýlacaðým,
Ama seni hiç unutmadým,
Unutmayacaðým Ey þehri Ýstanbul,
Unutmayacaðým,
Ýyi ki varsýn Ýstanbul,