Vazgeç gönlüm
Yama tutmayan boşlukların usandı
Bağrında asılı duran ateş bile sitemli
Özlemini çektiğin düşlerden çek ellerini
Unut semaya bıraktığın umutlu nefesini
Sus!
Ömür sessizliğim lodoslanma
Şiirlerim süpürüyor parmaklardan akan sızıyı
Manevi makama uzak duran bir ihtimalde
Kaygılı hasrete banıyorum yüreğimi
Saklı tutulan metanete bodoslama dalma
Bak işte
Her masum kokuyu şefkatle kundakladın
Düşmüyor işte kucağına muradın
Eksik yaşasın nisa tarafın
Kutsal unvanın da kusur kalsın!
Kabullen be gönül
Beyaz cennetin meleği eteklerine düşmez
Ak sütün sıcaklığında ıslanmayacak bedenin
Göbeğinin içinde sevinç sancıları çınlamaz
Bilirsin ısmarlama kader yazılmaz
Gökler ötesinden ferman gelmiyor ise
Candan can kopmuyor, ol denmeyince
Suçlu arama döne döne