Sana bu mektubu,

Ölümümden sonra okursun

Diyerek, yazýyorum;

Hatýrlarsýn beraberdik bir zamanlar.

Hayaller kurardýk, birlikte,

Geleceðimize, dair;

Evler yapardýk, köþkler saraylar gibi,

Ve bahçelerimizi süslerdik,

Bahçemize, diktiðimiz güllerle.

Lale sümbüllerle.

Mehtaba bakýp, yýldýzlara

Mehtaba karþý seninle;

Sevdamýz, dillere destandý.

Yine de kavuþamadýk;

Daðlarý delmiþ, Ferhat Þirin gibi;

Nedense, ikimiz;

Þarkýlar çalýnýrdý,

Bizim için, loþ salonlarda, içkide akþam eðlencelerinde,

Dans ederdik, onca gözlerin önünde.

Gülerdik güldürdük, insanlarý fýkralarýmýzla;

Hele senin, o söylediðin,

Þarkýn vardý ya, hani sen çok severdin

sen onu da çok söylerdin,

Sarý gelini.

Nasýl da aðlamýþtým, içten, içten

senin dilinden o þarký naðme, naðme, dökülünce;

Eriþilmez olsan da ben hala o günleri anýp özlüyorum,

O günleri yaþýyorum, hayallerimle,

Sensiz geçen, her aným bir acý,

Her yer karanlýk benim için, 

ibilesin þimdi ellerin olan sevgilisi;

Uykusuz geceler sendendir,

Gözyaþlarý, senden, hasret hicran

Sendendir;

Ya sen, ya sen, sen nasýlsýn þimdi?

Sen bir gece ansýzýn uyanýrsan,

Þayet o derin uykundan;

Bilirim ki uykunu kaçýran o rüya benden, kaynaklanýr.

Elveda, elveda unutamadýðým,

Þimdi baþkasýna yar olan,