/Bulutların yücesinde türküdür Ararat;
Yamaçlarından yükselir zambakların aşk çağrısı…/

Can sesim;
Bugün Ararat’a bıraktım kendimi
Gözlerimde seman
Hayaline seslendim…

Soğuk buraları, ıssız
Bir lokma ekmeğe bir can çığlığı
Kimsesiz kalmış insanlık,
Duyarsız
Buza kesmiş hayat damarları…
Üşüse de us
Sızar topraktan aşk,
Zambakların tozundan sızar…
O vakit;
Güneşi okşar Ararat
Tufanında Nuh’un diğer yarısını yazar…

Can suyum;
Kuytuya sinmiş dağ zambağının
Dudak payında nefesin şimdi,
Çığ olmuş hasret
Direnirim…

Türkünü dinlerim o an;
Bulutlarına kilitlenir,
Usul usul tenime dolanmanı dilerim…

Can derim sana sevdam,
Can…
Zerremde emanetin tazelenirken dünyam
Ararat olur kokunu kuytularımda demlerim...


( Aşk Türküsü 7 / Dağ Zambağı başlıklı yazı asli-kaya tarafından 21.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu