Bir deli rüya ile gönlüm tutuştu,
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.
Dertli sinem alevsizce tütüştü
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.

Güllere açmış,bülbül ötmez dalında,
Sersefil olduk bak bu
aşkın yolunda.
En deli çağımda türküm dilimde
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.

Bağbanım bilmiyor bitkin halimden,
İşte böyle halim yarin elinden.
Züleyha’ya döndüm yarin dilinden,
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor..

Ne yaptım da yare naz eder durur.?
Hazana yaklaştık güllerim kurur
Vefalı olan yar sevdiğin korur,
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.

Dinmez acılarım gün be gün artar,
Dert benim sinemde, sen iste tartar.
Nazlı yar gelerek yakamı yırtar
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.

Vefasız yar büktün benim boynumu,
Her seherde hep boş buldum koynumu
Bir kuşkudur kemiriyor beynimi
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor.

DURAK’ını bıraktın yanlız başına
Ağu kattın kuru yavan aşına.
Baykuşlar konmadan mezar taşına
Aşkın çöllerinde yanıp duruyor...

Durak YİĞİT
2010...KOCAELİ

( Aşkın Çöllerinde başlıklı yazı Durak YİĞİT tarafından 10/17/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.