Karanlık kol geziyor.

Hırçınlaştı şimdi denizler.

Bir savaştır başladı, gökyüzünde..

Bir taraftan bulutlar,

öbür taraftan, rüzgarlar.

Uyandı, yavaş, yavaş ırmaklar…dereler…

görünmüyor sulak yerlerde,

baca başlarında leylekler,

çayırlıktaki birçok göçmen kuşlar.

Ve allı turnalar.

 

Geceleri uçar, turnalar.

Bir çığlıktır, yırtar gökyüzünü…

Kim bilir nereye uzar bu yolculuk.

Kalır mı döner mi o belirsiz…

Başkomutan,  en önde,

uçar, uçar da,…..

hiç bozulmaz yol boyunca o nizam.

Uçar gider turnalar.

 

Bir mevsim ki o hazan.

Bu mevsimler, ölüm mevsimi.

Hüzün düşer ormanlara kırlara.

Dağlara, ve nice yüreklere.

Ağaçlar ağlar ormanlar ağlar,

yaklaşan kışa, karlara.

Sevdalılar ayrılır bu mevsimde.

Verilmiş sözler unutulur…

ölümle noktalanan kasvetli gecelerde.

Ve konur son noktalar,
o güz gecelerinde.
( Geceleri Uçar Turnalar başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 15.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu