Gerçek Bir Gün
Mesai bitiminde ayaklarını uzattı
Duvara yasladı
Yorgundu
Sessiz kaldı masası
Uyudu
Öteki daha şanslıydı
Neşesi enerjisine yetişemiyordu
Malum sahilde bir bekleyeni vardı
Hava serindi
Sevdiği üşüyebilirdi
Ceketine gülümsedi
Onu sarabilirdi
Çocuğu kapıda bekliyordu diğerinin
Söz vermişti
Parka gideceklerdi
İki bilet getirdi eşi
Bir saat yatmış dinlenmişti
Canlıca bir sahneye konuktu şimdi
Sessiz kaldı masası
Dışarıya çıktı
Diğeri unutmuştu bugün doğduğunu
Evin ışıklarına gitti eli
Yanmadı
Neşe mumlarıydı karşılayanı
Sessiz kaldı masa
Günün tüm monotonluğu
Bir çocuğun parkta koşuşmasında…
Sevgililerin sahilde gülüşmesinde…
Tiyatro salonunda…
Aile saadeti en büyük hediye olan o sıcak evde…
Saadeti izledi; çalışma odasının açık kalan kapısı
Sessiz kaldı masa
İlk defa, konuşan bu insanlardı
Halime Erva Kılıç
(
Gerçek Bir Gün başlıklı yazı
yagmur-kilic tarafından
16.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.