Derdimi Derviş Eyledim
Delilim yok mu sandın, açtım sinemi sana ?
Sözü yıka derununda ve gönder anlayana...
Dil denizi köpürüyor, devriliyor kakül kakül ,
Ormana dönünce dimağ, yangın çıkar ve kalır kül !
Asumana yükseliyor, yangının ince dumanı ,
Karartarak güneşimi, bıraktın bana amanı !
Hem yönsüzüm, hem de yansız, ağrılarım ki amansız ,
Yokladım tüm devirleri, gelmemişti böyle kansız !
Bir sevdayı, birde kahrı, bize vermişti Yaradan ,
Seyrediyorum devranı, içimde ki aynalardan...
Yer-gök nasıl kalabalık, sararken günü karanlık ,
Sabrıma kılıç çekiyor, içimde büyük tiranlık !
Dem vurma artık vefadan, söz de çıkarken kınından,
Gözden çıkardık biz seni, geçme gönlün yakınından !
Sen sanarken bakır güğüm, billur bir kaseydi gönlüm ,
Ölümümüzü görmeden, çözülür mü bu kördüğüm ?
Artık yetişir gönlüme, bunca kahır, bunca çile ,
Derdi derviş eyleye gör, ölünür de güle güle...
(
Derdimi Derviş Eyledim başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
14.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
