O sakız ağacıydı,

asırları tüketmişti olduğu yerde.

dostları vardı yanı başında
her zaman,
bir konuşacağı dost.

komşuydu konuşurdu belki de onlarla usulca sessizce.

Bizi de tanıştırırdı bazen.

o da sadece,

bayramların, arifesinde,

ya da, bayram namazlarının arkasından.

ve bir de yeni komşusu geldiğinde.

 

Onu hep özlemişimdir.

Anısı vardır, komşusu vardır. Yakınım,anam babam.

Özlediğim aklıma her gelende. Ve ağladığım.

Ah sakız ağacı ah.

sakın ölme.

Ve sakın, sen kuruma,

asırları kuşkuları sil at kafandan,

yoksa, kim konuşur seninle.

O sessiz, uyuyanlardan.
belli mi, olur?
belki de, bir gün,
ben de olurum, komşu seninle.

 

Yüksel Şanlı er

12 Eylül 2010-09-12

Antalya.

 

 

 

 

( Sakız Ağacı başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 9/12/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu